Data ostatniej modyfikacji 2024-02-20 przez srubkazywiec
15 luty 2008 r.
Narodziny filmowej grozy
czyli
KINO NIEMIECKICH EKSPRESJONISTÓW
Po pierwszej wojnie światowej rodzi się nowy porządek w Europie. W Niemczech rozwija się nowy nurt kinematograficzny, który porywa widza w inny wymiar rzeczywistości: ekspresjonizm. Poczucie grozy, tajemnicze postaci, mroczna scenografia, to najbardziej istotne, konstytutywne składniki sekretnej receptury filmów tego okresu. Jako pierwszy, pojawia się w 1913 roku „Student z Pragi”, wyreżyserowany przez Stellana Rye. Jednak film ten traktowany jest jako swoisty przodek, nie zaś prototypowe dzieło ekspresjonizmu. Narodziny gatunku następują w 1919 roku, kiedy to nakręcony zostaje „Gabinet dr Caligari” w reżyserii Roberta Wiene.
Oniryczna rzeczywistość rodem z najmroczniejszych koszmarów, zamiast naturalistycznych obrazów, malowane na płótnie dekoracje, strzeliste budynki, kręte drzewa, a wszystko to jest zaledwie oprawą dla okropności kryjącej się wewnątrz osobowości bohaterów, całego szeregu niebanalnych, fascynujących postaci, jak: Nosferatu, Golem, Śmierć.
Pomimo, iż nut ten trwał zaledwie pięć lat, dorobek tego okresu jest niezastąpionym źródłem inspiracji dla współczesnych twórców kina grozy.
ZAPRASZAMY NA SPOTKANIE POŁĄCZONE Z PREZENTACJĄ FRAGMENTÓW FILMÓW
prowadzący: Dominik Kunat, Ewelina Wierzbicka
