Józef Hulka Świadek epoki

Data ostatniej modyfikacji 2024-02-20 przez srubkazywiec

Józef HULKA

Urodził się 28 lutego 1926 r.w Łękawicy, jako jeden z czworga rodzeństwa Wojciecha i Katarzyny z d. Talik.www.foto.etnofoto.net/thumbnails.php?album=21

Józef Hulka rodził się 28 lutego 1926 r.w Łękawicy, jako jeden z czworga rodzeństwa Wojciecha i Katarzyny z d. Talik. Rodzice jego byli rolnikami i posiadali 2 morgi pola.Szkołę powszechną 7-klasową ukończył w rodzinnej wsi. Od najmłodszych lat wykazywał duży talent artystyczny, który szczególnie objawiał się w czasie kolędowania. Już jako uczeń szkoły powszechnej wykonywał gwiazdy i maski obrzędowe. Bardzo lubił wystawiać “Jasełka”, w których grały kukiełki przez niego wykonane. Wystawianiem “Jasełek” fascynuje się po dzień dzisiejszy. Od dziecka także miał zamiłowanie do “strugania” w drewnie i wydobywania z niego różnych postaci.
Józef Hulka czasie okupacji został wysiedlony wraz z rodzicami w nowosądeckie. Tam też pozostawił pierwsze swoje prace rzeźbiarskie. Lata okupacji wywarły duży wpływ na jego twórczość. Poświęcił im cykl obrazów pt. “Wysiedlenie” i “Oświęcim”, które zostały zakupione do Muzeum Etnograficznego w Krakowie.
Po wyzwoleniu wrócił do Łękawicy i podjął pracę jako stolarz w Fabryce Mebli Giętych w Zadzielu. Równocześnie rozwijał swoje zainteresowania artystyczne, rzeźbił figurki w drewnie, wykorzystywane w przedstawieniach jasełkowych. W czasie tych zajęć poznał swoją żonę Annę, która podobnie jak on wykazywała zainteresowania artystyczne.
W 1948 r. wzięli ślub i odtąd wspólnie kontynuowali swoją twórczość ludową. Mimo, że J. Hulka pracował w fabryce i pomagał żonie w prowadzeniu niewielkiego /1,2 ha/ gospodarstwa, znajdował czas /nieraz w nocy/ na zajmowanie się twórczością ludową.
Miał niewątpliwy talent, toteż już w 1950 r. na zorganizowanej po raz pierwszy przez Muzeum w Żywcu wystawie “Sztuka Ludowa Żywiecczyzny” zdobył pierwszą nagrodę za rzeźbę i obrazy na szkle malowane.
W 1953 r. ks. Kanonik Augustyn Jarosz, proboszcz parafii w Łękawicy, zamówił u niego wykonanie rzeźby Matki Bożej do groty i płaskorzeźbę Michała Archanioła na bramę wejściową do kościoła. Warto w tym miejscu nadmienić, że kiedy w 1992 r. zabytkowy, drewniany kościółek spłonął tylko te rzeźby ocalały.
W 1954 r. J. Hulka brał udział na wystawie w Warszawie, zorganizowanej z okazji 10-lecia PRL, gdzie za swoje rzeźby i obrazy malowane na szkle otrzymał I nagrodę. To upewniło go w przekonaniu o wartości jego prac i jeszcze bardziej zmobilizowało do tworzenia. Od początku lat 70-tych, rozpoczęli wspólnie z żoną współpracę z Cepelią, dzięki czemu znacznie poprawiły się warunki życia jego 8-osobowej rodziny. Przyczyniło się to także do większej weny i zapału w tworzeniu.
J. Hulka brał udział w licznych konkursach i wystawach, zdobywając wiele nagród i wyróżnień. Zdobył m.in.: wyróżnienie w konkursie na wyroby z drewna w woj. krakowskim, w 1962 r. II nagrodę w konkursie rzeźby ludowej, w woj. katowickim w 1973 r. IV nagrodę w konkursie “Pamiętniki Twórców Ludowych” w Warszawie w 1974 r. oraz wspólnie z żoną nagrody na konkursach w Rabce, Bytomiu, Żywcu, Toruniu i Nowym Sączu /wide – A. Hulka/.
J. Hulka zajmował się również budową szopek, które na wystawach “Szopek Krakowskich” zajmowały wysokie lokaty. Wykonał także wspólnie z żoną “Drogę Krzyżową” i Chrystusa Ukrzyżowanego oraz figurkę Matki Bożej z Dzieciątkiem dla kościoła parafialnego w Łękawicy.
Jego prace znajdują się w zbiorach muzealnych w Bielsku-Białej, Krakowie, Łodzi, Nowym Sączu, Warszawie i Żywcu, a także w wielu kolekcjach prywatnych. Dorobek jego znany jest także poza granicami Polski, w tym w Ameryce, Anglii, Austrii, Czechach, Francji, Japonii, Niemczech, Słowacji, Szwajcarii, Szwecji i Węgrzech.
J. Hulka jest znanym i uznanym twórcą ludowym. Jego twórczości poświęcony został jeden z folderów z cyklu “Twórcy ludowi woj. bielskiego” wydany przez WDK w Bielsku – Białej w 1983 r. W 1992 r. małżeństwu A. i J. Hulkom przyznana została w Warszawie prestiżowa nagroda im. Oskara Kolberga, zaś w 1999 r. z okazji 50-lecia ich małżeństwa i wspólnej pracy twórczej wyróżnieni zostali medalem “Zasłużony dla Gminy Łękawica”. Także w 1999 r. wyróżnił ich pamiątkowym medalem Papież – Jan Paweł II.
Aby dorobek ich nie uległ zapomnieniu w 1991 r. otworzyli własną Izbę Regionalną, w nowo wybudowanym domu, w której zgromadzili całą masę pamiątek. Eksponaty zebrane w Izbie to przede wszystkim rzeźby o charakterze sakralnym, płaskorzeźby, gwiazdy kolędnicze, szopki i obrazy malowane na szkle o tematyce religijnej oraz historycznej. Wśród eksponatów znajdują się także: medale, dyplomy, listy gratulacyjne oraz kronika, w której wyrazy podziwu i uznania dla ich twórczości wpisane zostały ręką wielu zwiedzających Izbę osobistości. Izbę tą często odwiedzają filmowcy i wycieczki, a J. Hulka otrzymuje wiele zaproszeń na spotkania i do udziału w konkursach
W 2001 r. otrzymali odznakę “Zasłużony Działacz Kultury” przyznaną przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego, a wręczoną przez starostę żywieckiego Andrzeja Zielińskiego.